Title: Ticket
Artist: August Band
Album: Thank
Year: 2007

เคยได้ยินใช่ไหม ว่าที่หนึ่ง ถ้าไปถึงเราจะมีทุกอย่าง
Koey dai yin chai mai wah tee neung tah pai teung rao ja mee took yahng
Surely you’ve heard of the one place; if we get to it, we’ll have everything
ความสุข ความฝัน อะไรที่เฝ้ารอ จะรอเราอยู่ที่ปลายทาง
Kwahm sook kwahm fun arai tee fao rar ja ror rao yoo tee plai tahng
Happiness, dreams, everything is waiting, waiting for us at the destination
และต้องใช้ เพียงตั๋วเดินทางแค่ใบเดียว และมันก็ไปกลับกลายเป็นหลายครั้ง
Lae dtaung chai piang dtuae dern tahng kae bai diao lae mun gor pai glup glai pen lai krung
And we must only use one ticket, and it’ll take us back and forth many times
แต่ไม่เคยจะมีผู้ใดที่เคยไป จะกลับมาเล่าอะไรให้ฉันฟัง
Dtae mai koey ja mee poo dai tee koey pai ja glup mah lao arai hai chun fung
But there has never been anyone who has gone and come back to tell me anything

ก็เลยสงสัยว่าจริง หรือไม่จริง อยากไปเจอกับตัวสักครั้งหนึ่ง
Gor loey song sai wah jing reu mai jing yahk pai jur gup dtua suk krung neung
So I wonder if it’s real or not, I want to go find out for myself for once
จะต้องเดินทางไกล ด้วยเท้าฉันก็ยอม หากมันจะมีอะไรเมื่อไปถึง
Ja dtaung dern tahng glai duay tao chun gor yaum hahk mun ja mee arai meua pai teung
I’ll take a journey, I’ll walk if I have to, if there’ll be something when I get there
ต่อให้ตั๋วเดินทางจะแพงสักเท่าไร ต้องจ่ายด้วยอะไรจะไปหามา
Dtor hai dtua dern tahng ja paeng suk tao rai dtaung jai duay arai ja pai hah mah
No matter how expensive the ticket is, I’ll pay with whatever I have and go
และฉันจึง จ่ายหมดเท่าชีวิตที่ฉันมี เพื่อให้ใครบางคนมาส่งคืน และบอกว่า
Lae chun jeung jai mot tao cheewit tee chun mee peua hai krai bahng kon mah song keun lae bauk wah
And I’ll pay with all the life I have for someone to send back word and tell me

(*) ตั๋วใบนี้ไม่ได้มีสำหรับฉัน แม้เขาจะขายให้ทุกคนได้เท่ากัน
Dtua bai nee mai dai mee sumrup chun mae kao ja kai hai took kon dai tao gun
This ticket doesn’t exist for me, though they’re selling it to everyone
เพียงแต่ว่า รถขบวนนี้ไม่มีที่ให้กับฉัน จึงไม่มีสิทธิ์เดินทาง
Piang dtae wah rot kabuan nee mai mee tee hai gup chun jeung mai mee sit dern tahng
It’s just that this train has no space for me, so I don’t have the right to travel

(*)

อย่างที่เคยบอกไปฉันทุ่มเท และออกเดินไปบนทางที่เขาไป
Yahng tee koey bauk pai chun toom tay lae auk dern pai bon tahng tee kao pai
Like I said before, I’m dedicated, and I’ll journey anywhere it goes
จะเหนื่อย จะร้อน จะหนาว ฉันไม่กลัว ถ้าใจทรนงจะทนไหว
Ja neuay ja raun ja nao chun mai glua tah jai toranong ja ton wai
However tiring, hot, or cold it’ll be, I’m not afraid, if my heart is confident, I’ll endure it
และในไม่ช้า ไม่นานก็มองเจอ ว่ามีปลายทางอยู่ไม่ไกล
Lae nai mai chah mai nahn gor maung jur wah mee plai tahng yoo mai glai
And soon I’ll find that my destination isn’t far off
ก็เลยตะเกียกตะกายเพื่อไปเจอ สุดท้ายปลายทางที่หายไป
Gor loey dta giak dtagai peua pai jur soot tai plai tahng tee hai pai
And so I’ll struggle on to find the destination that disappeared

มันคงไม่มีจริงแท้และแน่นอน ไม่มีทางให้คนอย่างฉัน
Mun kong mai mee jing tae lae nae naun mai mee tahng hai kon yahng chun
It might not be real and for certain, there’s no way for a person like me
เพียงแต่ตั๋วเดินทางที่ใครๆ ก็มี ก็ไม่ได้มีให้คนอย่างฉันเหมือนกัน
Piang dtae dtua dern tahng tee krai krai gor mee gor mai dai mee hai kon yahng chun meuan gun
There’s only the ticket everyone has, but there’s none for a person like me
จึงหวนคืนไปยังทางที่เดินมา ก็มีใครมองอยู่ตรงนั้น
Jeung huan keun pai yung tahng tee dern mah gor mee krai maung yoo dtrong nun
So I turn back in the direction I came to have someone looking right there
พอเดินกลับไปก็เจอคนเดิม ที่บอกกับฉัน ย้ำๆ ซ้ำๆ ว่า
Por dern glup pai gor jur kon derm tee bauk gup chun yum yum sum sum wah
As soon as I walk back, I find the same person, telling me over and over, repeating that…

(*,*)