Title: คนธรรมดา / Kon Tummadah (Average Person)
Artist: August Band
Album: Thanx
Year: 2007

วันเวลาที่แสนสวยงามของเรา อาจจบเท่านั้น
Wun welah tee saen suay ngahm kaung roa aht jop tao nun
Our beautiful time might just be over
เป็นเพียงเพราะเราใช้มันทำให้กันและกัน ต้องเสียใจ
Bpen piang pror rao chai mun tum hai gun lae gun dtaung sia jai
It’s only because we spent it together that we have to be sad
เมื่อความเป็นจริงวันวานเมื่อวานนั้นผ่านไป
Meua kwahm bpen jing wun wahn meua wahn nun pahn bpai
When in reality, those days of yesterday have passed
แต่เรายังหวัง ให้รักที่เหลือเจือจางเป็นดั่งเดิมทุกอย่าง
Dtae rao yung wung hai ruk tee leua juea jahng bpen dung derm took yahng
But we still have hope that the fading love that’s remaining will completely remain the same

(*) เราใฝ่ไปเกินฝัน จนเป็นความไม่เข้าใจ
Rao fai bpai gern fun jon bpen kwahm mai kao jai
We expected more than we dreamed of until it became something we couldn’t understand
เวลาจะแปรอะไรจากที่เป็น ไม่เว้นแม้รัก
Welah ja bprae arai jahk tee bpen mai wen mae ruk
Time changes everything from what it once was, not sparing even love
ที่ผูกพันและเสียดาย
Tee pook pun lae sia dai
That’s binding and regretful
จนวันหนึ่งมันเปลี่ยนเราไปคล้ายใคร ไม่รู้จัก
Jon wun neung mun bplain rao bpai klai krai mai roo juk
Until one day it changed us into people who didn’t know each other

(**) บางทีเราเป็นเพียงคนโง่ บางทีเราเป็นเพียงคนเหงา
Bahng tee rao bpen piang kon ngoh bahng tee rao bpen piang kon ngao
Sometimes we’re just stupid people, sometimes we’re just lonely
บางทีเราอาจเพียงต้องการแค่เรา ที่หายไป
Bahng tee rao aht piang dtaung gahn kae rao tee hai bpai
Sometimes we might only need ourselves that disappeared
บางทีเราเป็นเพียงคนหนึ่งธรรมดา ที่ไม่เข้าใจ
Bahng tee rao bpen piang kon neung tummadah tee mai kao jai
Sometimes we’re only an average person who doesn’t understand
ในความหมายรักลึกซึ้ง และแสนยิ่งใหญ่
Nai kwahm mai ruk leuk seung lae saen ying yai
The deep meaning of love and it’s greatness
กว่าใครครอบครอง
Gwah krai kraup kraung
More than anyone can possess

เราเคยคิดว่า เราสองเราก็ต่าง เข้าใจในรัก
Rao koey kit wah rao saung rao gor dtahng kao jai nai ruk
We once thought that the two of us both understood love
และพยายามทำเหมือนว่าเรารู้จัก ความไว้ใจ
Lae payayahm tum meuan wah rao roo juk kwahm wai jai
And we tried to act like we knew trust
ก็เคยสัญญาว่าไม่ครอบครอง เราแค่ประคองกันไว้
Gor koey sunyah wah mai kraup kraung rao kae bprakaung gun wai
We once promised that we wouldn’t possess each other, that we’d just support each other
แต่ความรักนั้นทำให้ทุกอย่างมันไม่ง่าย
Dtae kwahm ruk nun tum hai took yahng mun mai ngai
But that love made everything difficult

(*,**)

แล้วมันจะผ่านพ้นไปหรือเปล่า แล้วเราจะลืมได้เมื่อไร
Laeo mun ja pahn pon bpai reu bplao laeo rao ja leum dai meua rai
And will it pass? And when will we be able to forget?
แล้วใจที่พังยับเยินใครจะเอาไว้
Laeo jai tee pung yup yern krai ja ao wai
And who will want a heart that’s been completely destroyed?

รัก คือที่มาของความสุข แต่รักก็เอามันคืนไป
Ruk keu tee mah kaung kwahm sook dtae ruk gor ao mun keun bpai
Love is the origin of happiness, but love takes it back
ไม่รู้ ใครบอกฉันซักทีว่า ความรัก…มันคืออะไร มันคืออะไร ใครบอกฉัน
Mai roo krai bauk chun suk tee wah kwahm ruk mun keu arai mun keu arai krai bauk chun
I don’t know, someone finally tell me what love is, what is it? Someone tell me