ดึงดูดใจ Deungdutjai

Title: เช้าที่ดวงตะวันไม่เคยส่องแสง / Chao Tee Duang Dtawun Mai Koey Saung Saeng (The Morning the Sun Never Shone)
Artist: Bodyslam
Album: วิชาตัวเบา / Wicha Dtua Bao
Year: 2018

เช้าที่ดวงอาทิตย์ไม่เคยส่องแสง เพียงลำพังเดินทางท่ามกลาง ห่าฝนลมแรง
Chao tee duang ahtit mai koey saung saeng paing lumpung dern tahng tahm glahng hah fon lom raeng
The morning that the sun never shone, I was all alone, travelling in the middle of a rainstorm
ฝันเล็กๆ กำลังมอดไป เหนื่อยล้าเหลือเกินหัวใจ จะหยัดยืน ได้อีกสักเท่าไหร่
Fun lek lek gumlung maut bpai neuay lah leua gern hua jai ja yut yeun dai eek suk tao rai
Small dreams are dying out, I’m so exhausted, how much longer will my heart withstand this?

ขอบฝัน เหน็บหนาว วันที่คนบนฟ้าไม่เคยเห็นใจ
Kaup fun nep nao wun tee kon bon fah mai koey hen jai
The limit of dreams, so cold, the day that the person up in heaven never took sympathy on me
วันที่โลก ทั้งใบไมเคยอยู่เคียงข้างกัน
Wun tee lohk tung bai mai koey yoo kiang kahng gun
The day the world was never on my side

(*) จะมีบ้างไหม แค่ใครคนนึง กับแววตาที่พร้อมเข้าใจ
Ja mee bahng mai kae krai kon enung gup waew dtah tee praum kao jai
Will there be a single person with a gaze that’s ready to understand?
ที่คอยตักเตือนซักครั้ง ในนาทีที่ฉันหลงทาง
Tee koy dtuk dteuan suk krung nai nahtee tee chun long tahng
Who will keep reminding me during the moments that I’m lost?
อย่างน้อยบางคำ จากใครบางคน พังกำแพงบาดแผลในใจ
Yahng noy bahng kum jahk krai bahng kon pung gumpaeng baht plae nai jai
At least some words from some person, breaking down the barriers of the wounds in my heart
ในวันที่ยังไม่สาย วันที่ฉันยังพอเยียวยา มีไหม
Nai wun tee yung mai sai wun tee chun yung por yiao yah mee mai
When it’s still not too late, while I’m still being treated, do they exist?

ไม่เคยมีครบครันเหมือนดั่งผู้ใด ไม่เคยมีสักคราวครอบครัว ห้อมล้อมรอบกาย
Mai koey mee krop krun meuan dung poo dai mai koey mee suk krao kraup krua haum laum raup gai
I’ve never been completed like other people, I’ve never once had family surrounding me
มีเพียงลำพังชีวิตลำเค็ญ แต่ไร้ซึ่งคนเข้าใจ ใครที่ขีดชะตา ใครจะชี้ทางออก สุดท้าย
Mee piang lumpung cheeiwt lum den dtae rai seung kon kao jai krai tee keet chadtah krai ja chee tahng auk soot tai
I’m only alone, living in poverty, but without someone who understands, who has determined destiny? Who will point out the final exit?
เหน็บหนาว แตกร้าว เกินกว่าคนๆนี่ จะแบกทุกอย่าง
Nep nao dtaek rao gern gwah kon kon nee ja baek took yahng
Cold, breaking, it’s too much for me to bear everything
เหมือนชีวิตนี้มัน กำลังอับปราง
Meuan cheewit nee mun gumlung up bprahng
It’s like my life is capsizing

(*,*)