ดึงดูดใจ Deungdutjai

Title: รู้ไหมทำไม / Roo Mai Tummai (Do You Know Why?)
Artist: Maleewan Jimena (มาลีวัลย์ เจมีน่า)
Album: คืนวันพระจันทร์เป็นใจ / KeuN Wun Prajun Bpen Jai
Year: 1993

ถึงเวลาที่ควรจะรู้
Teung welah tee kuan ja roo
It’s time you should know
ที่เธอควรจะรู้ รับความเป็นจริง
Tee tur kuan ja roo rup kwahm bpen jing
You should know the truth
ที่เธอกล่าวหา ว่าฉันเป็นคนที่ทอดทิ้ง
Tee tur glao hah wah chun bpen kon tee taut ting
You accused me of being the one who abandoned you
อยากให้เธอทบทวนทุกสิ่ง ว่ามันจริงหรือไร
Yahk hai tur top tuan took sing wah mun jing reu rai
I want you to reconsider everything, is that really true?

(*) เธอมองว่าฉันผิด ที่คิดมอบใจให้เขาไป
Tur maung wah chun pit tee kit maup jai hai kao bpai
You see it as my fault for thinking of giving my heart to him
เธอควรต้องเข้าใจ เธอก็ผิดเหมือนกัน
Tur kuan dtaung kao jai tur gor pit meuan gun
You should understand that you’re at fault too

(**) เธอรู้ไหม ทำไมฉันจึงรักเขา
Tur roo mai tummai chun jeung ruk kao
Do you know why I love him?
เธอรู้ตัวหรือเปล่า ว่าเธอเองก็ห่างเหิน
Tur roo dtua reu bplao wah tur eng gor hahng hern
Do you realize that you’re distant?
เธอรู้ไหม ว่าการที่ถูกหมางเมิน
Tur roo mai wah gahn tee took mahng mern
Do you know that the souring of our relationship
และการต้องทนเผชิญ
Lae gahn dtaung ton pachern
And having to endure facing
ความเหงาเปล่าเปลี่ยวทุกวัน มันเกินจะทน
Kwahm ngao bplao bpliao took wun mun gern ja ton
The empty loneliness every day was too much to bear?

เขาคนเดียว ห่วงใยใกล้ชิด
Kao kon diao huang yai glai chit
He was the only person who cared and was near
เขาคนเดียว ติดตามเหมือนดังเป็นเงา
Kao kon diao dtit dtahm meuan dung bpen ngao
He’s the only one who stuck close to me like a shadow
เมื่อเธอห่างเหิน เขาเป็นคนที่คลายเหงา
Meua tur hahng hern kao bpen kon tee klai ngao
When you were distant, he was the one who relieved my loneliness
ปลอบประโลมเมื่อยามที่เศร้า เมื่อไม่มีผู้ใด
Bplaup bpralohm meua yahm tee sao meua mai mee poo dai
He comforted me when I was sad, when I didn’t have anyone else

(*,**,**)

และการต้องทนเผชิญ
Lae gahn dtaung ton pachern
And having to endure facing
ความเหงาเปล่าเปลี่ยวทุกวัน มันเกินจะทน
Kwahm ngao bplao bpliao took wun mun gern ja ton
The empty loneliness every day was too much to bear

   
—
คำร้อง : ธนา ชัยวรภัทร์
ทำนอง : พนเทพ สุวรรณะบุณย์
เรียบเรียง : พนเทพ สุวรรณะบุณย์