ดึงดูดใจ Deungdutjai

Title: รักในมหานคร / Ruk Nai Mahahnakorn (Inner City Love)
Artist: Apartment Khunpa (อพาร์ตเมนต์คุณป้า)
Album: [Single]
Year: 2015

กทม. จ้องมองฉัน เหงาเพียงลำพัง
Gor tor mor jaung maung chun ngao piang lumpung
Bangkok stares at me, lonely and alone
ในความเงียบ ยังมีคนรับฟัง
Nai kwahm ngiap yung mee kon rup fung
In the silence, there’s still someone listening
ในจดหมาย ยังมีถ้อยคำที่ผูกพัน
Nai jot mai yung mee toy kum tee pook pun
In the letter, there’s still a word connecting us
ไม่เปิดเผยตัวตนอย่างระวัง
Mai bpert poey dtua dton yahng rawung
Not revealing itself like it’s being cautious

(*) เมื่อทุกสายตา คอยจ้องมองมา จะให้ฉันทำอย่างไร
Meua took sai dtah koy jaung maung mah ja hai chun tum yahng rai
When every gaze is staring at me, what do you want me to do?
ความคาดหวังนั้น เป็นของใคร
Kwahm kaht wung nun bpen kaung krai
Whose hope is that?
เหมือนเสียงดนตรี ไม่มีที่มา
Meuan siang dondtree mai mee tee mah
It’s like music without an origin
สะท้อนห้วงเวลา แห่งบาดแผลของเดือนพฤษภา
Sataun huang welah haeng baht plae kaung deuan preutsapah
Reflecting the time of the wounds of May

(**) เลยอยากจะร้องเพลง รักในมหานคร
Loey yahk ja raung pleng ruk nai mahahnakorn
So I want to sing a love song in Bangkok
ให้เธอได้ เพ้อถึงกันก่อน
Hai tur dai pur teung gun gaun
So you can fantasize about me
และอยากจะร้องเพลง รักในเมืองใหญ่
Lae yahk ja raung pleng ruk nai meuan yai
And I want to sing a love song in the big city
ด้วยภาษาที่มีแต่เธอเข้าใจ
Duay pahsah tee mee dtae tur kao jai
In a language only you understand
ด้วยภาษาที่คงไม่ยากเกินไป
Duay pahsah tee kong mai yahk gern bpai
In a language that’s not too difficult

ในความจริง เราไม่รู้ ชีวิตคืออะไร
Nai kwahm jing rao mai roo cheewit keu arai
In truth, we don’t know what life is
จงถอดรองเท่า ที่เราเคยใส่
Jong taut raung tao tee rao koey sai
We must remove the shoes we once wore
เดินไปตามเส้นทาง ที่เราโดนจัดวาง
Dern bpai dtahm sen tahng tee rao dohn jut wahng
And walk down the path that we have been arranged to
มันไม่จริงหรอก ถนนสายกลาง
Mun mai jing rauk tanon sai glahng
The middle road isn’t real

(*,**,**)